Leczenie uzależnień

Uzależnienie to choroba, której leczenie musi przebiegać pod okiem specjalisty. Wiele osób decyduje się na terapię w ośrodkach zamkniętych. Ich wybór jest podyktowany większą skutecznością leczenia, a co za tym idzie większymi prawdopodobieństwem powrotu do zdrowia i życia bez nałogu.

Czym jest uzależnienie? Jak przebiega leczenie uzależnień? Osoba uzależniona nie jest w stanie poradzić sobie sama ze swoim problemem. W procesie leczenia bardzo ważne jest wsparcie najbliższych osób, które mogą stać się największą motywacją do wytrwania w abstynencji.

Jak wyleczyć się z uzależnienia?

Wychodzenie z uzależnienia może przybierać różne formy. Zależy to zarówno od czynnika uzależniającego, jak i organizmu chorego, a także stopnia zaawansowania choroby uzależnieniowej. Dlatego sposoby leczenia dobierane są indywidualnie po postawieniu konkretnej diagnozy.

Nałogi polegające na przyjmowaniu środków psychoaktywnych, w tym narkotyków, dopalaczy czy alkoholu, wymagają zazwyczaj detoksykacji. Jest to sposób na pozbycie się wszelkich toksyn i dostarczenie organizmowi niezbędnych, wypłukanych wcześniej składników mineralnych i witamin. W ten sposób można zmniejszyć też bardzo nieprzyjemne skutki zespołu abstynencyjnego.

Czym jest leczenie uzależnień?

Leczenie uzależnień to proces terapeutyczny. Jego celem jest reedukacja i resocjalizacja. Ostatecznie leczenie uzależnień ma prowadzić do zmniejszenia lub całkowitego zaprzestania przyjmowania substancji psychoaktywnych. W przypadku uzależnień behawioralnych celem leczenia jest całkowite wyeliminowanie zachowań prowadzących do destrukcji oraz ponowna resocjalizacja. Całkowite wyeliminowanie bodźca uzależniającego z otoczenia chorego prawie zawsze jest niemożliwe. Świetnym tego przykładem są uzależnienie od seksu czy uzależnienie od zakupów albo pracy. Chory po zakończonym leczeniu będzie zmuszony do podejmowania czynności, które wcześniej działały na niego destruktywnie. Aby był na to przygotowany musi nauczyć się nowych, prawidłowych wzorców zachowania.

Leczeniu mogą podlegać wszystkie uzależnienia, fizyczne i psychiczne. W leczeniu uzależnień terapeuci sięgają po różne rodzaje terapii:

• terapia skoncentrowana na rozwiązaniach,
• reprogramming,
• treningi umiejętności,
• psychoterapia indywidualna,
• psychoterapia grupowa,
• psychoedukacja.

Ich dobór jest uzależniony od rodzaju i stopnia zaawansowania uzależnienia, jak również predyspozycji chorego oraz jego motywacji do leczenia.

Leczenie uzależnień w ośrodku zamkniętym

Doświadczenia osób uzależnionych pokazują, że najskuteczniejsze są terapie prowadzone w ośrodkach zamkniętych. Leczenie w tego typu placówkach jest prowadzone kompleksowo i wielotorowo. Dodatkowym atutem terapii zamkniętej jest odseparowanie osoby chorej od otoczenia, które mogłoby jej przypominać o nałogu i tym samym utrudnić zachowanie trzeźwości na pierwszych etapach leczenia, które i bez tego są bardzo trudne.

Terapie w ośrodkach zamkniętych mogą być prowadzone przez państwowe i prywatne ośrodki uzależnień. Wybór odpowiedniego ośrodka powinien być uzależniony od faktycznych potrzeb i możliwości pacjenta. Ośrodki prywatne cechują się zwiększoną dostępnością do leczenia. Ich atutem są krótkie kolejki, a co za tym idzie krótki czas oczekiwania na rozpoczęcie terapii. W przypadku placówek publicznych realizowanych terapię na NFZ chorzy są zmuszeni czekać na wolne miejsce w ośrodku nawet kilka miesięcy. To czas, w którym uzależnienie się pogłębia i staje się coraz trudniejsze do wyleczenia.

Skąd się biorą uzależnienia?

Uzależnić można się praktycznie od wszystkiego – substancji psychoaktywnych, zachowań, a nawet uczuć. Granica pomiędzy nałogiem a przyjemnością jest niezwykle cienka, a jej przekroczenie często przez długi czas pozostaje niezauważalne dla najbliższego otoczenia osoby chorej.

Co do zasady uzależnienia można podzielić na:

• fizjologiczne,
• psychiczne,
• społeczne.

Uzależnienia fizjologiczne definiujemy jako nabytą potrzebę przyjmowania danej substancji, początkowo dla przyjemności. Substancjami uzależniającymi mogą być: nikotyna, benzodiazepiny, alkohol, sterydy, opioidy czy barbiturany. Odstawienie środka psychoaktywnego w uzależnieniu fizjologicznym powoduje występowanie objawów zespołu abstynencyjnego. Z tego względu leczenie uzależnień od substancji najczęściej rozpoczyna się od detoksykacji organizmu, której celem jest usunięcie z krwioobiegu toksyn i przywrócenie naturalnej równowagi biochemicznej.

Uzależnieniem psychicznym określa się nabyte i niepohamowane poczucie stałego przyjmowania danej substancji lub wykonywania czynności, nie powodując przy tym zmian fizjologicznych. Objawiać się może między innymi zobojętnieniem, osłabieniem woli, ciągłym poszukiwaniem czynnika uzależniającego, poczuciem winy, usprawiedliwianiem się, wzrostem tolerancji na działanie przyjmowanego środka, kompulsywną konsumpcją bądź też wykonywaniem konkretnych czynności. Do uzależnień psychicznych zaliczyć możemy między innymi masturbację i pornografię, pracoholizm, seksoholizm, hazard, Internet i gry komputerowe.

Uzależnienie społeczne polega na zażywaniu środków psychoaktywnych pod wpływem społeczeństwa, aktualnego trendu lub chęci przynależności do danej grupy. Ofiarami uzależnień społecznych najczęściej padają młodzi ludzie, którzy szukają akceptacji w nowym środowisku. Substancje psychoaktywne stają się dla nich ucieczką także wówczas, gdy nie mogą znaleźć zrozumienia u rodziców lub nie potrafią poradzić sobie z jakimś problemem.