Name: Wyspa SOZO
Price range: $$

Zespół zależności alkoholowej, choroba alkoholowa, uzależnienie od alkoholu – wszystkie te określenia znajdują wspólny mianownik w niekontrolowanym spożywaniu alkoholu, mimo negatywnych konsekwencji zdrowotnych, społecznych i zawodowych tego procesu.

Czym jest ZZA? Jak sobie poradzić z zespołem zależności alkoholowej? Czy istnieje różnica między nadużywaniem alkoholu a ZZA? Na powyższe pytania odpowiemy w dalszej części artykułu.

Zespół zależności alkoholowej

ZZA jest klasyfikowany jako zaburzenie psychiczne, które prowadzi do fizycznego i psychicznego uzależnienia od alkoholu. Osoby cierpiące na ZZA często doświadczają silnej potrzeby spożywania alkoholu, trudności w kontrolowaniu ilości spożywanego alkoholu oraz negatywnych konsekwencji związanych z jego spożywaniem.

Różnica między nadużywaniem alkoholu a zespołem zależności

Choć terminy „nadużywanie alkoholu” i „zespół zależności alkoholowej” są często używane zamiennie, istnieje między nimi istotna różnica. Nadużywanie alkoholu odnosi się do niezdrowych nawyków picia, które mogą prowadzić do negatywnych konsekwencji, ale niekoniecznie wiążą się z uzależnieniem. Z kolei ZZA charakteryzuje się brakiem kontroli nad spożywaniem alkoholu, silnym pragnieniem picia oraz problemami w zaprzestaniu spożywania alkoholu mimo negatywnych skutków.

Przyczyny powstawania zespołu zależności alkoholowej

Jak już wspomnieliśmy nadużywanie alkoholu nie jest jednoznaczne z występowaniem ZZA. Dlaczego pewne osoby, mogą sięgać po alkohol i nie uzależnić się od niego, podczas gdy inne popadają w nałóg? Decyduje o tym szereg czynników, takich jak m.in.:

czynniki genetyczne i biologiczne

Badania naukowe wskazują, że genetyka odgrywa ważną rolę w rozwoju uzależnienia od alkoholu. Osoby, które mają w rodzinie przypadki alkoholizmu, są bardziej narażone na rozwinięcie ZZA. Ponadto, pewne zmiany w strukturze i funkcjonowaniu mózgu mogą zwiększać predyspozycje do uzależnienia.

wpływ środowiska i presja społeczna

Środowisko, w którym żyjemy, ma ogromny wpływ na nasze nawyki i zachowania. Presja rówieśników, dostępność alkoholu, a także kultura społeczna promująca picie mogą prowadzić do nadużywania alkoholu. Osoby, które zaczynają pić w młodym wieku, są bardziej narażone na rozwinięcie ZZA w późniejszym życiu.

czynniki psychologiczne

Czynniki psychologiczne, takie jak niskie poczucie własnej wartości, depresja, lęk czy stres, mogą zwiększać ryzyko nadużywania alkoholu. Picie może być początkowo sposobem radzenia sobie z negatywnymi emocjami, ale z czasem może prowadzić do rozwoju uzależnienia.

Objawy i skutki ZZA

Charakterystyczny w przypadku ZZA jest postępujący charakter schorzenia, które pogłębia się z czasem. Główne objawy zespołu zależności alkoholowej obejmują:

utratę kontroli nad ilością spożywanego alkoholu, osoba uzależniona nie kontroluje tego, kiedy zaczyna pić, ile wypija i kiedy przestaje pić,
zwiększona tolerancja na alkohol, która prowadzi do sięgania po coraz większą ilość napoju w celu uzyskania pożądanego stanu,
objawy zespołu odstawienia, które mogą przyjąć postać drżenia rąk, pocenia się, bólu głowy nudności po zaprzestaniu spożywania alkoholu,
zaniedbywanie codziennych obowiązków rodzinnych i zawodowych,
izolacja społeczna.

ZZA niesie za sobą szereg negatywnych konsekwencji. Choroba alkoholowa niszczy życie rodzinne osoby uzależnionej, rujnuje jej zdrowie i wpływa niekorzystnie na funkcje poznawcze. Osoba uzależniona doświadcza problemów z koncentracją, pamięcią oraz koordynacją ruchową. ZZA wyrządza spustoszenie także w sferze psychicznej. Nadużywanie alkoholu sprzyja rozwojowi stanów depresyjnych i lękowych oraz innych zaburzeń psychicznych.

Leczenie zespołu zależności alkoholowej

Leczenie zespołu zależności alkoholowej to proces, który wymaga współpracy uzależnionego, terapeuty i – w miarę możliwości – rodziny osoby chorej. Zależnie od indywidualnych predyspozycji, stopnia zaawansowania choroby alkoholowej oraz motywacji osoby uzależnionej do zachowania abstynencji leczenie ZZA powinno obejmować:

leczenie farmakologiczne (farmakologia umożliwia oczyszczenie organizmu z toksyn podczas i jego przygotowanie na proces terapeutyczny, jednocześnie dzięki wdrożeniu odpowiednich środków medycznych pacjent ma większe szanse na zachowanie trzeźwości w dłuższej perspektywie czasu),
terapię indywidualną i grupową (terapia poznawczo-behawioralna jest jednym z najskuteczniejszych podejść w leczeniu ZZA, pomaga pacjentom zrozumieć przyczyny swojego uzależnienia, rozwijać umiejętności radzenia sobie z pragnieniem alkoholu i zmieniać niezdrowe nawyki związane z piciem),
program odwykowy (w wielu przypadkach bardzo dobrze sprawdzają się intensywne programy odwykowe, które oferują wsparcie 24/7, w ramach tych programów bardzo często łączy się terapię, edukację i wsparcie w jednym miejscu),
uczestnictwo w grupach wsparcia (grupy wsparcia pomagają w radzeniu sobie z wyzwaniami związanymi z trwałą abstynencją).

Leczenie ZZA wymaga indywidualnego podejścia i może obejmować różne metody. Najważniejsze jest, aby osoby dotknięte tym problemem szukały pomocy i wsparcia, które są dostępne w publicznych i prywatnych ośrodkach leczenia uzależnień.