Leczenie hazardu

Patologiczny hazard jest klasyfikowany jako zaburzenie i jest oznaczany jako DSM-IV. Podłożem popadania w hazard mogą być zaburzenia osobowości, których korzenie sięgają dzieciństwa. Jednak nie zawsze. Przyczyną powstania tego uzależnienia mogą być również różnego rodzaju trudne wydarzenia życiowe, takie jak rozwód, rozstanie, utrata pracy czy śmierć kogoś bliskiego. Jednym z głównych czynników rozwoju uzależnienia od hazardu jest głębokie także zaburzenie samooceny. Powoduje to brak chęci interakcji z innymi w realnym życiu. Przez to zaczynają tworzyć swój internetowy świat, w którym mogą grać i wygrywać duże sumy pieniędzy. Nałóg ten może dotyczyć zarówno gry w pokera, ruletki, gry na automatach, a nawet kupowania zdrapek. Coraz większa chęć wygranej jak największych sum pieniędzy może być tragiczna w swoich skutkach. Mechanizm tego uzależnienia w dużym stopniu przypomina alkoholizm. Skutki hazardu mogą być tragiczne. Co zrobić kiedy bliska nam osoba jest uzależniona od hazardu? Jak go leczyć? 

Czym jest hazard? 

Hazard powoduje pragnienie ciągłego uprawiania hazardu, pomimo krzywdzących i negatywnych konsekwencji. Przede wszystkim hazard to uzależnienie behawioralne. Jest to przymus regulowania stanów emocjonalnych poprzez zachowania nałogowe. Przynosi to spokój, relaks i euforię. Takie zachowania są nerwowe, natrętne i wielu przypadkach powodują zaburzenia prawidłowego funkcjonowania. Uzależnienie behawioralne charakteryzuje się: rezygnacją z innych źródeł sprawiających zadowolenie, brak możliwości zrezygnowania z konkretnej czynności, pojawieniem się objawów typowych dla zespołu abstynencyjnego, wzrastającą tolerancją na doznawanie przyjemności, intensywnością wykonywania określonej czynności, dobrym nastrojem i samopoczuciem podczas możliwości wykonywania danej rzeczy, uciążliwymi nawrotami w przypadku zaprzestania. Do takich uzależnień zaliczamy: siecioholizm, seksoholizm, zakupoholizm, pracoholizm czy właśnie hazard. Uzależnienie od hazardu to choroba, która wymaga leczenia zbliżonego do innych nałogów. Proces musi rozpocząć się od uświadomienia sobie przez hazardzistę, iż ma on poważny problem, który wymaga podjęcia specjalistycznych środków. Dopiero wtedy można wykonać kolejne kroki. 

O diagnozie nie decyduje rodzaj wykonywanej gry, ale sposób grania, który w krótkim czasie staje się najważniejszą czynnością życiową osoby uzależnionej. Ze względu na rozwój technologii, coraz częściej występuje zjawisko uzależnień od gier za pieniądze. W latach 90. XX wieku problem z hazardem zaczął się nasilać. To wtedy rozwijały się różne gry hazardowe online. Hazard obejmuje udział w różnych loteriach, kupowanie zdrapek, uczęszczanie do kasyna, ale przede wszystkim wszelkie zakłady bukmacherskie oraz inwestowanie w gry komputerowe i internetowe. 

Formy hazardu 

Hazard przybiera różne formy. W zależności od tego, która z nich występuje u osoby chorej możemy je podzielić na kilka kategorii.  Hazard rekreacyjny jest traktowany jako rozrywka i sposób na spędzanie wolnego czasu. Hazard rekreacyjny z problemami, inaczej nazywany też hazardem problemowym jest głównym źródłem relaksu i rozrywki, pojawiają się negatywne konsekwencje grania. Ostatnią formą hazardu jest hazard patologiczny. Do gier hazardowych zalicza się między innymi: gry sportowe, różnego rodzaju loterie, ruletkę, karty, kości, wyścigi konne, regularne, częste wysyłanie sms – ów w celu wzięcia udziału w konkursach, granie w sieci, internetowe kasyno. Uzależnione osoby mogą grać jedynie na przykład na automatach. Mają złudne wrażenie, że wydając jednorazowo mniejsze kwoty pieniędzy nie są w stanie ich dużo stracić. 

Leczenie hazardu 

Najszybsze i najskuteczniejsze rezultaty przynoszą terapie prowadzone w zamkniętych ośrodkach leczenia, jednak nie jest to jedyna metoda prowadząca do wyjścia z nałogu. Kompleksowa opieka nad chorym i praca z nim na wielu płaszczyznach to zdecydowanie klucz do sukcesu. Może odbywać się również w państwowych oraz prywatnych ośrodkach uzależnień, państwowych poradniach z terapią grupową, prywatnych poradniach z terapią grupową, jako terapia indywidualna lub jako spotkania wspólnot Anonimowych Hazardzistów. 

Leczenie hazardu, jak ma to miejsce w przypadku innych uzależnień, musi rozpocząć się od zrozumienia przez chorego swojego problemu. Konieczna jest również jej chęć i silna wola do walki z nałogiem. Konieczna w tym wypadku będzie psychoterapia poznawczo – behawioralna, terapia uzależnień, oraz, w niektórych przypadkach, farmakoterapia. Cały proces leczenia będzie podzielony na kilka etapów, podczas których chory musi zachować pełną abstynencję. O wszystkim powinien zadecydować lekarz, który postawi odpowiednią diagnozę i indywidualnie dobierze najlepszą formę leczenia. Może to być między innymi terapia skoncentrowana na rozwiązaniach, reprogramming, treningi umiejętności, psychoterapia indywidualna, psychoterapia grupowa oraz psychoedukacja. Po opanowaniu nałogowego ciągu do grania, dalsza terapia może skupić się na redukcji destrukcyjnych zachowań, reedukacji i ponownej nauce życia w społeczeństwie.