Jak wyrwać się z uzależnienia?
Uzależnienie to poważna choroba, która wymaga podjęcia specjalistycznego leczenia, jak każde inne schorzenie. Bez względu na główny czynnik uzależniający, niemal niemożliwe jest samodzielne wyjście z nałogu. Ciężko jest zauważyć osobie chorej, że ma problem, nie dopuszcza do siebie tej świadomości, że wpadła w sidła bardzo niebezpiecznego przeciwnika. Nieoceniona jest tutaj pomoc i wsparcie najbliższych osób, które często wskazują właściwą drogę i są motywacją do podjęcia pierwszych kroków w drodze do normalności.
Leczenie uzależnień może przyjmować różne formy, które powinny być dostosowane do konkretnego przypadku. Najlepiej, gdy podjęte działania są zdywersyfikowane i oddziałują na pacjenta na różnych płaszczyznach. Najbardziej skuteczna i najważniejsza jest jednak terapia uzależnień. Największe efekty przynosi odbyta w zamkniętych ośrodkach, podczas których chory pozostaje pod stałą opieką specjalistów.
Jak wyrwać się z uzależnienia?
Uzależnienia przyjmują bardzo różną postać, przez co mogą objawiać się w wieloraki sposób. Niezmiennie jednak niosą za sobą wiele negatywnych konsekwencji, które zwykle zauważamy, gdy jest już za późno. Jako pierwsze zazwyczaj pojawiają się bezpodstawne wahania nastrojów, zaniedbywanie obowiązków służbowych i domowych, zaniechanie kontaktów z bliskimi osobami, stosowanie mechanizmów obronnych, dezorientacja oraz zespół abstynencyjny.
Wyrwanie się z nałogu nie jest proste, wymaga czasu, cierpliwości i wiele samozaparcia. Aby w ogóle można było mówić o rozpoczęciu procesu leczenia, konieczna jest samoświadomość i chęć chorego do podjęcia takich działań. W wypadku, gdy mamy do czynienia z uzależnieniem fizycznym, jak alkoholizm czy narkomania, dobrym rozwiązaniem będzie rozpoczęcie terapii od detoksykacji. Wówczas można całkowicie oczyścić organizm z toksyn i przywrócić mu równowagę przy pomocy niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania mikroelementów i witamin. W ten sposób można pomóc choremu również od strony psychicznej, gdyż nie będzie on chciał ponownie przechodzić przez bardzo ciężki okres i dolegliwości zespołu abstynencyjnego.
Terapia uzależnień ma na celu przede wszystkim redukcję destrukcyjnych zachowań, a także reedukację i resocjalizację. Najlepsze i najszybsze efekty zwykle można uzyskać na terapiach prowadzonych w zamkniętych ośrodkach leczenia, nie jest to jednak jedyna skuteczna metoda na wyjście z uzależnienia. Skuteczne w działaniu są także państwowe i prywatne ośrodki uzależnień, państwowe poradnie z terapią grupową, prywatne poradnie z terapią grupową oraz spotkania wspólnot, na przykład Anonimowych Alkoholików czy Anonimowych Narkomanów. Aby podjąć decyzję, jaka forma leczenia będzie najbardziej skuteczna dla chorego, należy udać się do specjalisty, który postawi odpowiednią diagnozę i dobierze najskuteczniejsze dla pacjenta formy leczenia.
Skąd biorą się uzależnienia? Jakie są przyczyny uzależnień?
Uzależnieniem może stać się wszystko – alkohol, dopalacze i inne substancje chemiczne, zachowania, czynności, a nawet rzeczy i uczucia. Nie ma powodów do zmartwień dopóki mamy kontrolę nad swoimi wyborami i zachowaniami. Jeśli jednak zachodzą przesłanki, że ją tracimy, wówczas należy udać się po pomoc – im szybciej, tym lepiej.
Uzależnienia najogólniej dzieli się na: fizjologiczne, psychiczne i społeczne. Ich przyczyny mogą jednak być takie same w każdym przypadku, jednak wymagają zastosowania innych form leczenia.
Uzależnienia fizyczne to najprościej rzecz ujmując ciągła potrzeba zażywania danej substancji. Może to być alkohol, papierosy, narkotyki, a nawet cukier i innego rodzaju środku. Zwykle rozpoczynają się niewinnie, od chęci eksperymentowania lub potrzeby poprawy samopoczucia po ciężkim dniu. Po chwilowym odstawieniu danej substancji, osoba uzależniona zaczyna odczuwać nieprzyjemne objawy zespołu abstynencyjnego.
Uzależnienia behawioralne, czyli psychiczne, również mogą dotyczyć potrzeby ciągłego zażywania danego środka, jednak nie ze względów fizjologicznych. Mogą także polegać na nieustannej potrzebie wykonywania danej czynności. Tylko wtedy chory jest w stanie poczuć wewnętrzny spokój, satysfakcję i zadowolenie. W innym przypadku można zaobserwować zobojętnienie, poczucie winy, ciągłe poszukiwanie czynnika uzależniającego, osłabienie woli, wzrost tolerancji na dany środek, kompulsywną konsumpcję, zaniedbywanie życia codziennego bądź wykonywanie konkretnych czynności, mających na celu osiągnięcie stan ulgi i satysfakcji. Wśród uzależnień tego typu znajdują się między innymi takie nałogi, jak hazard, uzależnienie od komputera, seksoholizm czy uzależnienie od telefonu.
Uzależnienia społeczne dotykają natomiast przede wszystkim młodych ludzi, którzy chcą przypodobać się innym, szukają akceptacji i zrozumienia. W ten sposób próbują też znaleźć sposób na swoje problemy, z którymi nie są w stanie sobie poradzić sami. Znajdują sobie przestrzeń, w której mogą oderwać się od rzeczywistości, co może wynikać ze złych relacji z rodzicami, którzy często nie próbują nawet okazywać swoim dzieciom zainteresowania i zrozumienia.