Uzależnienie od hazardu jak pomóc?

Jest to jedno z uzależnień, którego nie da się do końca wyleczyć, ale można je zatrzymać. Ta choroba postępuje stopniowo. Zachowania i mechanizmy hazardu bardzo przypominają uzależnienie od alkoholu. Sam hazard jest niebezpiecznym uzależnieniem, które może nieść ze sobą wiele strat. Często jednak są to współwystępujące uzależnienia, które wzajemnie na siebie wpływają i potęgują. W jaki sposób pomóc osobie, która ma problem z hazardem? 

Kim jest hazardzista? 

Hazardzista to osoba, która bierze udział w grze o pieniądze, gdzie o wygranej decyduje przypadek. Mogą to być takie gry jak: ruletka, karty, loterie, kości, granie w sieci, automaty. Taka osoba robi to ryzykując pieniądze i inne dobra w celu osiągnięcia jakiejś korzyści – materialnej lub emocjonalnej. Natomiast sam hazard to poważna choroba, uzależnienie od gier pieniężnych. O wygranej w mniejszym lub większym stopniu może decydować przypadek. Zdarza się również, że jest to algorytm naśladujący wyniki losowe. Szczególnie niebezpieczne mogą być ogólnodostępne gry na automatach i audiotele. Najczęstszymi czynnikami, które przyczyniają się do powstania uzależnienia od hazardu są problemy w relacjach międzyludzkich i zaburzenia w samoocenie. Na początku jest to tylko chęć rozrywki i spędzania czasu w inny sposób niż zawsze. Niestety taka osoba bardzo szybko traci kontrolę i zaczyna traktować grę jako sposób na radzenie sobie z problemami. Dodatkowo u hazardzistów pojawia się problem z logicznym myśleniem i trzeźwą oceną sytuacji. 

Uzależnienia dzieli się na dwie grupy:

• chemiczne, polegające na niekontrolowanej potrzebie zażywania substancji psychoaktywnej, która ma powodować 
• behawioralne – bardzo silna potrzeba wykonywania jakiejś czynności.

Hazard należy do uzależnień behawioralnych. Inaczej nazywane też czynnościowym, jest zespołem objawów związanych z utrwalonym i wielokrotnym powtarzaniem pewnej czynności w celu uzyskania pożądanych stanów emocjonalnych, takich jak przyjemność czy euforia. Dana czynność staje się nałogowa wtedy, gdy towarzyszy jej wewnętrzna konieczność wykonywania w coraz mniejszych odstępach czasowych. Kiedy taka osoba próbuje ograniczyć lub przerwać czynności zaczynają pojawiać się objawy abstynencyjne – fizjologiczne i psychologiczne. Autor książki “Nowe uzależnienia” opisuje uzależnienia behawioralne jako tak zwane nowe uzależnienia, które nie są powodowane przez substancje chemiczne. Najczęstszą przyczyną jest styl życia akceptowany przez społeczeństwo oraz modele kulturowe. Często są one bagatelizowane, a nawet akceptowane społecznie. Jednym z najczęściej spotykanych uzależnień z tej grupy może być patologiczny hazard. 

Co wpływa na powstawanie tego nałogu? 

Przyczyn powstawania uzależnienia od hazardu może być wiele. Na rozwój hazardu mają wpływ czynniki biologiczne oraz środowiskowe. W dużej mierze mają te same objawy co osoby uzależnione od różnego rodzaju używek – alkoholu, narkotyków. 

Co ciekawe do rozwoju tego uzależnienia może przyczynić się narcystyczne wychowanie lub bardzo niskie poczucie własnej wartości. Są to dwie przeciwności, które mogą być głównymi przyczynami patologicznego hazardu. Od gier mogą uzależnić się osób, które nadmiernie poczuwają się i nie potrafią realnie ocenić sytuacji, są pewni swojej wygranej. Z drugiej strony osoby, które są niepewne “własnego ja” próbują podnieść swoją samoocenę i grają, żeby się lepiej poczuć. Bodźcem może być trudne wydarzenie życiowe, na przykład rozstanie, utrata pracy, rozwód. Osoby uzależnione podejmują czynności pod wpływem impulsów, którym nie mogą się oprzeć. Potrzeba adrenaliny i poczucia kolejnej wygranej napędza i nakłania do dalszego uprawiania hazardu. Problem z dostosowaniem się do otoczenia, uciekanie w świat wirtualny bardzo często prowadzi do wystąpienia nałogowego grania. 

Jak pomóc osobie uzależnionej od hazardu? 

Jeżeli zauważymy u kogoś niepokojące zachowania, które mogą wskazywać na uzależnienie od hazardu warto na początek spokojnie porozmawiać z tą osobą. Objawami uzależnienia mogą być: zaabsorbowanie hazardem, nie kontrolowanie czasu spędzanego na graniu, utrata pracy, pożyczki, kłamstwa, zaniedbywanie swoich zainteresowań, aktywności. Pojawienie się głodu hazardowego jest już znakiem, że uzależnienie jest silnie rozwinięte. Samo zaprzestanie grania lub okres abstynencji nie pomoże w rozwiązaniu problemu. Hazard jest uzależnieniem, w którym konieczna jest terapia. Proces terapeutyczny i zdrowienie zachodzi w kilku etapach. Wszystko zależne jest od pacjenta, a terapia jest dopasowywana do indywidualnych potrzeb. Specjalista na samym początku powinien przeprowadzić dokładny wywiad i określić poziom uzależnienia oraz program działania. Najważniejsze jest jednak to, żeby osoba uzależniona sama przyznała się do tego, że ma problem. Całe leczenie na nic się zda jeśli osoba będzie pod presją rodziny i bliskich. Dobrą opcją są również spotkania Anonimowych Hazardzistów, na których osoba chora może spotkać osoby podobne do siebie i dzielić się swoimi spostrzeżeniami z innymi. W najbardziej zaawansowanych przypadkach stosuje się farmakoterapię, która ma wspomóc korzystanie z leczenia.