Skąd się bierze uzależnienie od hazardu?

Skąd się bierze uzależnienie od hazardu? Występują uzależnienia chemiczne oraz behawioralne. Mają one większość takich samych objawów, dzielą się na podobne fazy, a zachowania osób uzależnionych są zazwyczaj takie same. Obie te grupy różnią się głównie tym od czego uzależnione są osoby. Uzależnienie chemiczne polega na uzależnieniu od substancji psychoaktywnych, a behawioralne polega na uzależnieniu od regularnego wykonywania konkretnych czynności. Człowiek jest w stanie uzależnić się tak naprawdę od każdej substancji oraz, jak widać, od pewnych zachowań. Jednym z przykładów uzależnienia behawioralnego jest hazard. 

Czym jest hazard? 

Hazard jest to powtarzające się działanie, które nie może być kontrolowane przez osobę uzależnioną, a jej wartości, zobowiązania, zostają odstawione na drugi plan. Hazard jest uzależnieniem od różnego rodzaju gier. Mowa tu o grach, w których chodzi o wygranie gotówki. O diagnozie nie decyduje rodzaj wykonywanej gry, ale sposób grania, który w krótkim czasie staje się najważniejszą czynnością życiową osoby uzależnionej. Ze względu na rozwój technologii, coraz częściej występuje zjawisko uzależnień od gier za pieniądze. W latach 90. XX wieku problem z hazardem zaczął się nasilać. To wtedy rozwijały się różne gry hazardowe online. Hazard obejmuje udział w różnych loteriach, kupowanie zdrapek, uczęszczanie do kasyna, ale przede wszystkim wszelkie zakłady bukmacherskie oraz inwestowanie w gry komputerowe i internetowe. 

Jednym z głównych czynników rozwoju uzależnienia od hazardu jest głębokie zaburzenie samooceny. Powoduje to brak chęci interakcji z innymi w realnym życiu. Przez to zaczynają tworzyć swój internetowy świat, w którym mogą grać i wygrywać duże sumy pieniędzy. Początkowe wygrane sprawiają, że taka osoba zaczyna uważać się za kogoś wyjątkowego, lepszego od innych. Z czasem gracz wpada w nałóg, czuje konieczność zainwestowania swoich pieniędzy i silną żądzę wygrania. 

Fazy uzależnienia od hazardu 

Każde uzależnienie ma swoje fazy. Tak, jak w przypadku alkoholika czy narkomana występują rożne fazy uzależnienia, które wpływają na zachowania osoby chorej. 

Pierwsza faza uzależnienia – faza zwycięstw – granie jest raczej okazjonalne, graczowi uda się czasami coś wygrać, zaczyna go to satysfakcjonować i wciągać. Granie staje się przyjemnym stanem emocjonalnym i pojawia się dążenie do częstszego powtarzania tej czynności. W tej fazie nie pojawiają się jeszcze kłopoty finansowe. 

Drugą fazą jest faza strat, w której osoba grająca nie ma już tyle szczęścia co wcześniej i zaczyna przegrywać coraz większe kwoty. Następują zmiany zachowania, impulsywność, konfliktowość, okresy depresyjne.

Faza desperacji to czas, w którym osoba zaczyna rozumieć swój problem i zauważa, że nie kontroluje już swojego podejścia w stosunku do gier. Nie umie pogodzić się ze swoim problemem dlatego zaczyna pożyczać coraz większe kwoty pieniędzy i gra dalej w celu poprawienia sobie humoru. Zaczyna się pojawiać problem ze snem, coraz gorsze samopoczucie psychiczne, separacja od najbliższych. 

Ostatnią fazą jest faza utraty nadziei, w której hazardzista traci nadzieje na wyjście ze swojego nałogu. Bardzo często może dojść do uzależnienia od innych substancji takich jak alkohol czy narkotyki. Tutaj występują już skrajne kłopoty finansowe, izolacja społeczna oraz nasilone objawy lękowe i depresyjne. 

Skąd się bierze uzależnienie od hazardu?

Główną przyczyną, która wpływa na rozwijanie się hazardu jest niskie poczucie własnej wartości. Osoba z tym zaburzeniem zaczyna postrzegać świat tylko przez pryzmat danej gry i chęci wygrania kolejnych kwot pieniężnych. Dzięki następnym wygranym to poczucie “własnego ja” zaczyna wzrastać, osoba zaczyna czuć się lepsza od innych. Potrzeba adrenaliny, stymulacji i pobudzenia oraz pociąg do ryzyka także się do tego przyczyniają. U hazardzistów pojawiają się również zaburzenia w relacjach z przeszłości. Oznacza to, że takie osoby są zazwyczaj z niepełnych rodzin lub takie, które miały trudne relacje ze swoim ojcem. Często pojawia się u ofiar przemocy domowej. Uzależnienie wynika też z reakcji neurologicznych mózgu. Kiedy jest on stale nadwyrężany przez co organizm tworzy różne mechanizmy obronne i uodparnia się na bodźce. Przez to hazardzista musi zwiększać czas i stawki swojej rozgrywki. 

Jakie są formy hazardu? 

Hazard przybiera różne formy. W zależności od tego, która z nich występuje u osoby chorej możemy je podzielić na kilka kategorii.  

Hazard rekreacyjny jest traktowany jako rozrywka i sposób na spędzanie wolnego czasu. Hazard rekreacyjny z problemami, inaczej nazywany też hazardem problemowym jest głównym źródłem relaksu i rozrywki, pojawiają się negatywne konsekwencje grania. Ostatnią formą hazardu jest hazard patologiczny. 

Do gier hazardowych zalicza się między innymi: gry sportowe, różnego rodzaju loterie, ruletkę, karty, kości, wyścigi konne, regularne, częste wysyłanie sms – ów w celu wzięcia udziału w konkursach, granie w sieci, internetowe kasyno. Uzależnione od hazardu osoby mogą grać jedynie na przykład na automatach. Mają złudne wrażenie, że wydając jednorazowo mniejsze kwoty pieniędzy nie są w stanie ich dużo stracić.